ตำนานลัทธิวูดู

วูดู(Voodoo)มีความหมายถึง พวกหมอผีในไฮติอันเป็นที่มาจากการเรียกขานของบรรดาเจ้าของทาส เดิมทีวูดูเป็นลัทธิทางไสยศาสตร์ของคนแถบหมู่เกาะอินดิสตะวันตก(West Indies) โดยเฉพาะอย่างยิ่งในไฮติซึ่งมีสาวกของลัทธิวูดูอยู่เป็นจำนวนมาก

วูดูมีต้นกำเนิดมาจากพิธีกรรมทางไสยศาสตร์ของชนพื้นเมืองในแอฟริกาไล่ไปตั้งแต่แกมเบียจนถึงแองโกลา ชาวพื้นเมืองเหล่านี้จะศรัทธาในตัวเทพเจ้าประจำท้องถิ่นเป็นอย่างมาก ทำให้หมอผีและคนทรงพลอยมีหน้ามีตาเนื่องมาจากการนับถือเทพเจ้าของชาวบ้านเหล่านั้น ในฐานะที่เป็นสื่อกลางระหว่างเทพเจ้ากับคนพื้นเมืองนั่นเอง

ย้อนกลับไปที่ยุคล่าอาณานิคม บรรดาหัวหน้าเผ่าของชนพื้นเมืองจำนวนมากได้ขายลูกเผ่าหรือเชลยศึกไปเป็นทาสของชาวตะวันตก ในจำนวนทาสเหล่านี้ก็มีพ่อมดหมอผีติดไปด้วยทั้งนี้ทั้งนั้นก็เพื่อเป็นที่พึ่งทางใจแก่เหล่าทาสที่พลัดถิ่น ทำให้ความเชื่อและพิธีกรรมของวูดูแพร่กระจายไปยังส่วนต่างๆของโลก โดยเฉพาะโลกใหม่ของโคลัมบัสอันหมายถึงสหรัฐอเมริกาซึ่งนำทาสเข้ามาเป็นพิเศษ

หมอผีในลัทธิวูดูหรือที่เรียกกันว่าโซบ๊อป(Zobop)แท้จริงแล้วไม่ได้มีอำนาจแก่กล้าด้วยตัวเอง แต่พวกเขาจำเป็นต้องได้รับความร่วมมือจากภูตผีและวิญญาณต่างๆจึงจะสามารถสำแดงฤทธิ์เดชได้เต็มที่ โซบ๊อปพวกนี้เป็นได้ทั้งชายและหญิง และโซบ๊อปแต่ละคนต้องผ่านการฝึกฝนวิชามาอย่างแก่กล้าเสียก่อนจึงจะทำพิธีกรรมต่างๆได้ อำนาจของโซบ๊อปก็เหมือนแม่มดหมอผีในลัทธิมืดอื่นๆคือสำแดงฤทธิ์เดชได้สารพัดประการ เช่น ปลุกคนตายขึ้นจากหลุม เหาะเหินเดินอากาศ เครื่องรางของขลัง ยาแฝดคุณไสย เสกคาถาให้คนตายคาที่ก็สามารถทำได้ ตามตำรากล่าวเอาไว้ว่าโซบ๊อปที่เป็นชายก็คือสามารถแปลงร่างเป็นลูป การู(Loup Garou)หรือยุงผีเมื่อไรก็ได้ตามต้องการ และเจ้ายุงผีพวกนี้ก็ร้ายกว่ายุงทั่วไปเป็นร้อยเท่าพันประการ เพราะมันชอบบินไปดูดเอาชีวิตของเด็กทารกในขณะหลับ โซบ๊อปหญิงเองก็แปลงเป็นยุงผีได้เหมือนกัน แต่มักแปลงไปเองโดยไม่ได้ตั้งใจและไม่สามารถควบคุมได้เหมือนโซบ๊อปชาย

ในหมู่เกาะอินดิสตะวันตกเองนั้น พลังของภูตผีในชุมชนของพวกทาสได้ก่อให้เกิด “เจ้า”อีกประเภทหนึ่งขึ้นมาใหม่เรียกว่า โล(Loa) สรณะความเป็นจริงก็คือ ไม่มีใครล่วงรู้ว่า โลแต่ละตนนั้นมีที่มาที่ไปอย่างไร ส่วนผู้รู้จริงก็คือพวกหมอผีในระดับสูงเท่านั้น แต่ก็ใช่ว่าหมอผีระดับสูงเหล่านี้จะบอกกล่าวเรื่องราวทั้งหมดแก่พวกพ่อมดหมอผีทั่วไป เพราะจะเรียกว่าพวกหวงวิชาก็ไม่ผิด เรื่องราวของแต่ละตนจึงจะเป็นที่รู้กันในกลุ่มหมอผีชั้นสูงเท่านั้น

ตามตำนานกล่าวไว้อีกว่าเคยมีการชุมนุมโล หรือเจ้าของพวกวูดูครั้งใหญ่ ซึ่งนำโดยปาปาเลกบาและเมเตอร์ แคร์รีโฟร์ โลที่ถูกอัญเชิญมามีชื่อและองค์แตกต่างกันไป เช่น Amelia(เอมิเลีย),BaZo(บาโซ),Dager Mina(เดเกอร์ ไมนา),Gangan(กังแกง),และErzilie(เออซิลี่ โดยเฉพาะตนสุดท้ายนี้จะช่วยให้มนุษย์เกิดความพิศวาสรัญจวนและเพิ่มตัณหาราคะมากที่สุด

หมอผีจะติดต่อกับโลในการทำพิธีทางไสยศาสตร์ไม่ว่าจะเป็นจุดประสงค์ร้ายหรือดี หมอผีพวกนี้มีอิทธิพลครอบงำจิตใจของชุมชนชาวไฮติมาก เนื่องมาจากความเชื่อที่ว่า พวกเขสสามารถบงการภูตผีปิศาจให้กระทำการใดๆได้ตามต้องการ พิธีกรรมในการติดต่อกับโลจะกระทำอย่างปกปิดซ่อนเร้น ว่ากันว่า จะต้องใช้เลือดไก่ขาวปลอดมาทำการเซ่นไหว้ และโลจะปรากฎกายมาตามคำอัญเชิญในร่างของงูพิษ

ในการประกอบพิธีกรรมของวูดู จะต้องอาศัยความร่วมมือจากทุกคนในชุมชน เพื่อเอาแรงใจของทุกคนมารวมกันซึ่งก่อให้เกิดพลังอันแรงกล้า และกล่าวกันว่า พลังที่ว่านี้ไม่มีอะไรสามารถมาต่อต้านได้เลยแม้แต่น้อย

เมื่อเสียงกลองของวูดูดังขึ้นในป่ายามราตรีและเห็นแสงไฟวูบวาบวอมแวมลอดผ่านแนวต้นไม้ นั่นหมายถึงชายหญิงทุกคนในหมู่บ้านจะออกมาเต้นรำกันอย่างบ้าคลั่ง ใครที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องก็จำต้องถอยให้ห่างเข้าไว้ เพราะค่ำคืนนั้นจะเต็มไปด้วยเสียงระงมโหยหวนของโลที่ขานรับคำวิงวอนจากบรรดาหมอผีนั่นเอง